Encyklopedia nowotworów - diagnostyka i leczenie

W tym dziale przedstawiamy Encyklopedię Nowotworów - obszerne artykuły omawiające wyczerpująco poszczególne typy i grupy nowotworów. Informacje o diagnostyce, klasyfikacji TNM nowotwórów oraz o metodach leczenia są aktualizowane zgodnie z rozwojem wiedzy, standardów diagnostyki oraz metod leczenia.

Badania kliniczne to nowe możliwości leczenia w zaawansowanej chorobie nowotworowej

Corocznie na świecie wykrywa się lub tworzy wiele substancji, które mogą okazać się skuteczne w leczeniu nowotworów. Jednak by stwierdzić, czy dana substancja jest skuteczna i zarazem bezpieczna, trzeba przeprowadzić odpowiednie badania. Najpierw odbywają się laboratoryjne badania przedkliniczne na kulturach tkankowych (badania in-vitro), potem badania na żywych organizmach (badania in-vivo).

Jeśli wyniki badań przedklinicznych są obiecujące, a badana substancja nie wykazuje cech niebezpiecznych przychodzi czas na następny, najważniejszy etap - badania kliniczne. Rozpoczyna się badanie z udziałem pacjentów onkologicznych. Badania takie prowadzone są w wyselekcjonowanych szpitalach lub centrach onkologicznych, a ich wyniki podlegają skrupulatnej i złożonej ocenie zespołu lekarzy i naukowców. Udział w badaniu klinicznym umożliwia choremu dostęp do najnowocześniejszych metod leczenia.

Czerniak złośliwy skóry jest jednym z najgroźniejszych nowotworów, a przy tym najłatwiejszych do wykrycia w fazie wczesnych zmian atypowych w obrębie znamienia. Czerniak może być umiejscowiony na skórze w każdym miejscu ciała, dlatego tak ważne jest badanie całościowe przy wizycie u lekarza.

Wczesne wykrycie czerniaka pozwala na jego optymalne leczenie, zaś badania lekarskie, a szczególnie badania dermatoskopowe, pozwalają na wykrycie czerniaka we wczesnych fazach rozwoju, także w fazach przedinwazyjnych. Na stronach "Atlasu Czerniaka" przedstawiamy przykłady różnych form czerniaka, zarówno postaci powierzchownych jak i guzowatych.

Jest to procedura chirurgiczno-onkologiczna, za pomocą której można leczyć przerzuty nowotworów do otrzewnej. Polega na podawaniu w sposób ciągły, w czasie 30-90 minut, płynu do jamy otrzewnej (jest to najczęściej tzw. sól fizjologiczna), która jest podgrzewana do temperatury 41°C - 43°C. Po uzyskaniu odpowiedniej temperatury do podgrzanego płynu podaje się cytostatyk – lek przeciwnowotworowy.

Działanie przeciwnowotworowe tego zabiegu polega na bezpośrednim uszkadzaniu komórek nowotworowych przez leki cytostatyczne oraz podwyższona temperaturę. Dodatkowo oba te czynniki działają synergistycznie, wzajemnie wzmacniając swoje przeciwnowotworowe działanie.

Leczenie za pomocą dootrzewnowej chemioterapii perfuzyjnej jest tym lepsze, im mniejsze są zmiany przerzutowe w otrzewnej i mniejsza powierzchnia ich występowania. Podstawowym czynnikiem umożliwiającym wykonanie HIPEC jest wycięcie ogniska pierwotnego (guz pierwotny) oraz wycięcie wszystkich zmian w otrzewnej większych niż 5 mm. Postępowanie to wynika z faktu dostępności (penetracji) cytostatyku w głąb tkanki nowotworowej na 3-5mm. Żeby leczenie było skuteczne, chirurg musi wyciąć wszystkie ogniska większe i grubsze niż 5 mm. Taki zabieg nazywamy cytoredukcją.